Duitslandjaar: een jaar lang aha-erlebnissen

"Ik had gehoord dat Belgen je altijd strak in de ogen kijken maar daar klopt niets van.” Er is duidelijk nog werk aan het België-beeld van onze oosterburen – en vice versa. Onder andere om die wederzijdse kennis te versterken, hebben de Duitse ambassade en de universiteit 2012 uitgeroepen tot Duitslandjaar. Campuskrant ging alvast kennismaken met een Duitse student, onderzoeker en professor in Leuven.

“Privé en professioneel de juiste keuze”

Jens Emmerich (30) is als doctorandus verbonden aan het Centrum voor Oppervlaktechemie en Katalyse. Vier jaar geleden ruilde hij het Duitse Marktheidenfeld voor Leuven: “Ik ben meteen na mijn studie scheikunde aan de Technische Universität van München naar hier verhuisd. Ik had een Belgische Erasmus-studente – nu mijn vrouw – leren kennen en zij was hier al aan haar doctoraat bezig. Daarom heb ik contact gezocht met mijn huidige promotor. Ik wilde sowieso altijd al graag naar het buitenland. Het labo waar ik doctoreer staat zeer hoog aangeschreven, dus het was zowel privé als professioneel de juiste keuze.”

“Nu mijn doctoraatsproject bijna afgerond is, ben ik stilaan aan het solliciteren. Een argument om in België te blijven is zeker de goed uitgebouwde kinderopvang – we hebben een zoontje van zes weken. In Duitsland is dat zo goed als onbestaande en moet één van de ouders haast onvermijdelijk thuisblijven.”

“Bedankt voor de complimentjes over mijn Nederlands! Ik heb een tijdje intensief les gevolgd en het helpt natuurlijk dat ik via mijn vrouw veel contacten heb met Vlamingen. Ik leer graag andere landen en culturen kennen en vind het dan ook belangrijk om de taal te spreken.”

“Als vrijwilliger voor de Duitse ambassade probeer ik als zogenaamde juniordiplomaat jongeren warm te maken voor het Duits en voor Duitsland. Bovendien ben ik als bestuurslid betrokken bij de organisatie van het Duitslandjaar. Het kan zeker geen kwaad om een heel jaar lang te focussen op de mogelijkheden die er bestaan met het grootste buurland van België: bijvoorbeeld de Erasmus-mobiliteit tussen de twee landen is beslist onvoldoende. Met het Duitslandjaar proberen we daar iets aan te doen. Ik denk dat het programma een mooi evenwicht biedt tussen academische workshops en meer studentikoze activiteiten.”

“De mensen hier zijn diplomatischer, meer relaxed”

Uwe Himmelreich (46) is hoofd van de eenheid Biomedische MRI van het Departement Beeldvorming en Pathologie. “Oorspronkelijk kom ik uit Erfurt, en ik heb gestudeerd in Leipzig. Na negen jaar in Australië zijn we in 2004 naar Europa teruggekeerd omdat mijn vrouw aan de UCL een aanbieding kreeg en ik terecht kon bij het Max Planck Instituut in Keulen. In 2007 ben ik naar Leuven gekomen en we hebben geen plannen meer om nog te verhuizen; België is een heel aangenaam land om in te wonen, met een hoge levenskwaliteit. Het tempo ligt iets lager dan in Duitsland en de mensen zijn ook vriendelijker dan in sommige delen van ons land, wat diplomatischer, wat meer relaxed. Qua mentaliteit heeft België meer gemeen met Australië dan met Duitsland.”

“De universiteit heeft een zeer goede internationale reputatie maar bij aankomst was ik toch onder de indruk van de onderzoeksomgeving, die heel stimulerend is, met tal van internationaal vermaarde onderzoeksgroepen.”

“Als medeorganisator van het Duitslandjaar sta ik natuurlijk helemaal achter het opzet. Ik vind het een heel goed idee een heel jaar te focussen op een bepaald land. Duitsers weten over het algemeen zeer weinig over België en omgekeerd is er wellicht ook nog wel werk aan de winkel. In november organiseren we binnen het programma een wetenschappelijke conferentie over medisch onderzoek.”

“Jammer dat ik het Oktoberfest moet missen”

Erasmus-studente Isabella Gabriel (22) uit Mindelheim studeert dit academiejaar internationaal en Europees recht aan de KU Leuven: “Er zijn zoveel redenen waarom ik naar Leuven gekomen ben… De goede reputatie van de universiteit, uiteraard. En het is handig dat Brussel vlakbij is als je, zoals ik, een goed inzicht wil krijgen in de Europese instellingen. En Leuven is een goede uitvalsbasis: ik heb het eerste semester zowat ieder weekend een stad bezocht en ik ben ook naar Parijs en Spanje geweest.”

“Ik ben heel blij dat ik hierheen ben gekomen; de lessen zijn zeer interessant en ik vind Leuven geweldig gezellig. De historische architectuur zorgt voor een speciale sfeer, het hééft echt iets. In vergelijking met München – waar ik studeer – vind ik Leuven wel ontzettend klein. Dat heeft zijn voordelen – naar de les gaan kost me tien minuten in plaats van drie kwartier – maar soms mis ik de grootstad wel. Ik moest er ook heel erg aan wennen dat iedereen in het weekend naar huis gaat. Ik had ook gehoord dat Belgen je altijd strak in de ogen kijken maar daar klopt niets van. (lacht)”

“Een initiatief als het Duitslandjaar is zeker nuttig: in Duitsland weten we eigenlijk weinig over België en ik denk dat Duitsland Belgische studenten ook veel te bieden heeft. Ik vind het helemaal geweldig dat er een Oktoberfest op het programma staat! Dat heb ik dit jaar echt gemist. Jammer dat ik het zelf niet mee zal maken!”

bron: Campuskrant K.U.Leuven, http://nieuws.kuleuven.be/node/10615

meer informatie over het Duitslandjaar: http://www.kuleuven.be/duitslandjaar/