Vorige week kon u in onze digitale krant al lezen dat onze stadsgenote Kim Blondeel junior diplomate is geworden voor de Bondrepubliek Duitsland. We moesten daar natuurlijk meer over weten: “In de eerste plaats is het de bedoeling, naar aanleiding van de 60ste verjaardag van het heropstarten van de Duits-Belgische betrekkingen, om de Duits-Belgische relaties nog te verbeteren en vooral jongeren te informeren over hun respectievelijke buurland, zegt Kim Blondeel. Omdat ik zelf ook de dubbele nationaliteit heb (Belgisch-Duits) leek deze functie en zijn taken mij enorm interessant. Mijn ‘mede-juniordiplomaten’ en ik gaan vooral via de verschillende media-mogelijkheden(Krant, Facebook, Twitter, Studentensites, Scholen, e.d.) informatie geven over events, lezingen, e.d., die verband houden met deze bilaterale relaties. Volgende week vindt er in Brussel bijvoorbeeld een lezing van Rosine De Dijn plaats, die het in haar boek over Duitsers heeft die zich permanent in België hebben gesetteld. (http://www.bruessel.diplo.de/Vertretung/bruessel/nl/Seite__Deutsche-unter-Belgiern.html ) Naast deze events gaan wij waarschijnlijk ook Belgische scholen en/of universiteiten bezoeken om meer over Duitsland en Duitsers te vertellen, aangezien deze kennis nog niet zo groot en ook niet altijd heel juist bleek te zijn (zo denken blijkbaar veel jongeren dat de meeste Duitsers ‘Lederhosen’ dragen, wat in werkelijk enkel in Beieren écht wordt gedaan). In dit verband is er verleden jaar ook al het Duitslandjaar in de Universiteit Antwerpen van start gegaan. (http://www.bruessel.diplo.de/Vertretung/bruessel/nl/06/Seite__Deutschlandjahr__Universitaet__Antwerpen.html ) Het aanspreken van scholen en universiteiten zal hopelijk ook het aandeel studenten, die een Erasmusjaar in Duitsland aangaan, vergroten, aangezien er tot nu toe maar één derde van de beschikbare plaatsen wordt gebruikt, zo besluit Kim Blondeel.” Als het dus van haar zal afhangen dan mag u de komende maanden nog veel artikels over de Bondrepubliek Duitsland in de media verwachten!
http://kmoinfo.typepad.com/kneistikrant/2011/04/we-vroegen-aan-kim-blondeel-wat-een-junior-diplomate-doet.html
Met het initiatief Juniordiplomaten biedt de ambassade van de Bondsrepubliek Duitsland in België jonge mensen de kans om op vrijwillige basis aan de vormgeving van de Duits-Belgische relaties mee te werken. Nadat het programma in februari aan universiteiten, hogescholen en instituten bekendgemaakt werd, werden uit de geïnteresseerden die zich gemeld hebben meerdere kandidaten gekozen die nu een jaar lang als juniordiplomaat bezig zullen zijn. Hun benoemingsakte hebben zij op 15 maart gekregen, op het 60ste jubileum van de erkenning van de Bondsrepubliek Duitsland door het koninkrijk België.
De juniordiplomaten hebben de gelegenheid in hun lokale omgeving als promotor voor de Duits-Belgische relaties te werken, elk op zijn individuele manier. Dat kan aan scholen of universiteiten zijn, maar ook via het internet of via de media. De jonge mensen worden door de ambassade ondersteund en komen regelmatig samen om ervaringen uit te wisselen. Ze hebben de mogelijkheid om met de diplomaten van de Duitse ambassade van gedachten te wisselen en ze worden bij hun inzet door hen geholpen.
http://inwoners.knokke-heist.be/nieuws/1563/default.aspx?id=11821
Mir scheint jegliches Zeitgefühl abhanden gekommen zu sein: Anfang letzter Woche noch in einer Schule in Namur, um die Schüler dort spielerisch an die deutsche Sprache heranzuführen. Und schon sind wir eine Woche und zwei Wochenendausflüge weiter… Aber alles schön der Reihe nach. Am Samstag habe ich es nach mehr als 3 Jahren tatsächlich geschafft, das Afrikamuseum in Tervuren zu besuchen. Kannte ich es bis dato überwiegend aus der Perspektive des im Bus sitzenden Passagiers, so verschaffte ich mir am Samstag gemeinsam mit Freunden aus Deutschland vor Ort einen Überblick über die umfangreichen Sammlungen. Neben den sozio-kulturellen Exponaten faszinierte mich insbesondere die schier unerschöpfliche Menge an ausgestopften Tieren (einige davon – mal abgesehen von Restaurierungen hier und da – mehr als 50 Jahre alt).
Am Sonntag zog es uns dann nach Gent. Auch hier galt bis vor Kurzem noch: kenne ich zwar von der Durchreise, aber das war’s dann auch. Bei schönstem Wetter bestiegen wir zunächst den Belfort, um die sensationelle Aussicht auf Gent zu genießen. Nach einer kurzen Stärkung am frühen Nachmittag verbrachten wir den Rest unseres Aufenthalts in der Burg „Grafenstein“ (http://de.wikipedia.org/wiki/Gravensteen).
Und nächste Woche: alles vom Empfang anlässlich des „Tags der deutschen Einheit“ aus dem Verbindungsbüro Sachsen-Anhalt.
Bleibt gespannt,
Jens
Ik heb de indruk dat ik het gevoel voor tijd helemaal kwijt ben geraakt: begin vorige week zat ik nog in een school in Namen om de scholieren op een speelse manier met de Duitse taal in contact te brengen. En ondertussen zijn we toch al weer een week en twee daguitstappen verder…
Maar alles mooi beurtelings. Op zaterdag ben ik na meer dan 3 jaar eindelijk erin geslaagd om het Afrikamuseum te Tervuren te bezichtigen. Kende ik het tot nog toe voornamelijk uit de perspectieve van een passagier in een “De Lijn” bus, zo genoot ik zaterdag samen met enkele vrienden uit Duitsland de uitgebreide tentoonstelling. Naast de socio-culturele objecten fascineerde mij vooral de schier onuitputtelijke hoeveelheid van opgezette dieren (sommigen onder hun – afgezien van enkele restauratiewerken hier en daar – meer dan 50 jaar oud).
Op Zondag vertrekten wij dan even naar Gent. Ook hier geld tot nog toe: heb ik al eens gezien op doorreis, maar that’s it. Het eerst genoten wij de prachtige uitzicht over Gent vanuit de Belfort. Na ons middagmaal brachten wij dna de rest van onze verblijf in het “Gravensteen” door (http://nl.wikipedia.org/wiki/Gravensteen_%28Gent%29).
En volgende week: het laatste nieuws van de receptie ter gelegenheid van de “Dag van de Duitse eenheid” uit het bureau van de deelstaat Saksen-Anhalt.
Blijft benieuwd,
Jens
Moi, j’ai l’impréssion que j’ai perdu toute notion du temps: au début de la semaine passée, j’étais à Namur pour initier des étudiants à la langue allemande d’une facon ludique. Et entre-temps, nous sommes déjà une semaine et deux excusrions plus tard…
Mais tous ca tour à tour. Le samedi, j’ai réussi d’entrer au musée d’Afrique pour la première fois pendant 3 ans. Jusqu’à ce jour-là, je connaissait ce musée seulement de la perspective du passager dans un bus de “De Lijn” alors que je profitais d’explorer le musée avec quelques amis allemands ce week-end. Outre que des pièces d’exposition socioculturelle, j’étais impressionné du nombre des animaux empaillés (quelquesuns – sans parler des restaurations ici ou là – ont plus de 50 ans).
Le dimanche, nous sommes allés à Gand. Pareillement au musée d’Afrique, je connaissais Gend d‘être en passage, mais pas plus. Tout d’abord, nous sommes montés le Belfort pour avoir une vue hallucinante sur Gand. Après le déjeuner, nous avons passés le reste de notre séjour au château des comtes (http://fr.wikipedia.org/wiki/Ch%C3%A2teau_des_comtes_de_Flandre).
Et la semaine prochaine: les dernières nouvelles d’accueil dans le bureau du land de Saxe-Anhalt à l’occasion du “Jour de l’Unité allemande”.
Soyez curieux,
Jens
Eigentlich bin ich für solche Dinge mittlerweile ja doch etwas zu alt, aber aus gutem Grund habe ich heute zum ersten Mal seit Mai 2001 wieder eine Schule besucht, zum ersten Mal in Belgien überhaupt! Aber wozu das Ganze? Im Rahmen des Juniordiplomatenprogramms möchten wir Juniordiplomaten gerne auch in belgischen Schulen für das Erlernen der deutschen Sprache werben. Und so machte ich mich gemeinsam mit meiner Kollegin Cécile auf, in 4 aufeinanderfolgenden Schulstunden 3 Schulklassen in Namur eine Einführungsstunde in Deutsch zu geben. Ausgehend von einer Skizze Deutschlands mussten die Schülerinnen und Schüler zunächst Quizfragen beantworten, um die einzelnen Puzzleteile („Bundesländer“) zu erspielen. Danach ging es weiter mit Fragen zu Sehenswürdigkeiten, Persönlichkeiten und traditioneller Küche.
Obwohl keine der Klassen Vorkenntnisse in Deutsch hatte und wir uns bemühten, überwiegend auf Deutsch zu kommunizieren, klappte das Zusammenspiel von Anfang an. Und so verbrachten Cécile und ich einen sehr angenehmen, kurzweiligen Nachmittag im Institut de la Providence à Champion/ Namur. Dass auch die Klassen vom interaktiven Programm, welches Cécile entworfen hatte, angetan waren und sich eifrig an unserem Quiz beteiligten könnt ihr auf den Fotos sehen!
Zur Belohnung gab es zum Abschluss noch Anstecknadeln der Botschaft mit der deutschen und belgischen Flagge sowie ein paar Süßigkeiten. Und uns blieb die Erkenntnis, dass sich die Arbeit lohnen wird, dieses Projekt auch in anderen belgischen Schulen durchzuführen.
Bis zum nächsten Mal hier auf unserem Blog (dann hoffentlich auch wie ursprünglich versprochen nicht erst nach einem Monat, sondern in einer Woche…).
Jens
Eigenlijk ben ik voor dergelijke dingen al een beetje te oud, maar om goede reden ben ik vandaag voor de eerste keer in 10 jaar tijd naar school teruggekeerd, voor de eerste keer in België überhaupt.
Maar waarom nou? In het kader van het juniordiplomaten programma willen wij juniordiplomaten ook graag eens in belgische scholen reclame voor Duits als vreemde taal maken. En daarom bracht ik vandaag samen met mijn collega Cécile een bezoek aan het Institut de la Providence à Champion/ Namen, om binnen 4u tijd 3 verschillende klassen een inleidende les Duits te geven. Uitgaande van een ruwe schets van Duitsland moesten de scholieren enkele quizvragen beantwoorden om de verschillende onderdelen van het puzzle (“Bundesländer”) te bekomen. Daarop volgden vragen omtrent bezienswaardigheden, beroemdheden en traditionele keuken.
Ook al had geen van de klassen kennis van Duits en probeerden wij zo veel mogelijk in het Duits te praten, zo was de samenwerking al in het begin geen enkel probleem. Cécile en ik brachten dus een vrij aangename namiddag in Namen door. Dat ook de klassen voor het door Cécile ontworpen interactieve programma enthousiast waren en ijverig aan ons quiz meededen kunnen jullie op de bijgevoegde foto’s wel zien.
Ter beloning ontvingen de scholieren op het einde van de les naast pins van de Duitse ambassade met de Belgische en de Duitse vlag nog enkele snoepjes. En wij weten nu dat het de moeite zal zijn om dit soort projectwerk ook in andere Belgische scholen eens te organiseren.
Tot de volgende keer hier op onze blog (dan hopelijk weer binnen een week tijd en niet pas na een maand…).
Jens
En fait, je suis trop vieux pour des trucs comme ca, mais avec ma collègue Cécile, je rendais visite à l’ Institute de la Providence à Champion/ Namur à bon escient aujourd’hui, entrenant une école belge pour la première fois en général.
Mais pourqoui ca? Dans le cadre du programme des diplomates juniors de l’ambassade allemande, nous voulons faire des étudiants belges enthusiastes pour apprendre la langue allemande. C’est la raison pour laquelle nous avons passés 4 heures avec 3 classes differentes pour les initier à l’allemand. Partant d’une carte de l’Allemagne, les étudiants devaient répondre aux questions pour recevoir des pieces du puzzle (les “Bundesländer”). Après avoir complete la carte, ils ont répondus aux questions concernant des attractions touristiques, des personnalités importantes et la cuisine traditionelle.
Même si aucune des classes avait une connaissance préalable de l’allemand et Cécile et moi essayaient de parler en allemande pour la plupart du temps, on s’est bien amuse du début.
Les étudiants aimaient bien le jeu interactief qui était developpé de Cécile comme vous pouvez voir dans les fotos et à la fin, ils recevaient des pins de l’ambassade d’Allemagne en Belgique et quelques douceurs. Et nous, nous avons appris qu’il était une bonne idée de preparer ce projet et ésperons qu’on va continuer ce projet dans autres écoles en Belgique.
Jusqu’à la prochaine fois ici dans notre blogue (je vais essayer de ne pas être en retard de nouveau…).
Jens
